Najważniejsze rozróżnienie polega na ich zawartości węgla, co wpływa na zachowanie w wysokiej temperaturze:
NI200: Zawiera nieco wyższą zawartość węgla, zwykle od od0,10% do 0,15% maksimum(Przy minimalnej czystości niklu 99,6%). Elementy śladowe obejmują niewielkie ilości żelaza, miedzi, manganu, krzemowego, siarki i kobaltu, ale węgiel jest tutaj kluczowym wyróżnikiem.
NI201: Jest wariantem czystego niklu „niskoemisyjnego”, z zawartością węgla ograniczoną doMaksimum 0,02%(Czystość niklu pozostaje większa lub równa 99,6%). Inne pierwiastki śladowe są prawie identyczne z NI200, ale zmniejszony węgiel jest jego cechą definiującą.
Różnica w zawartości węgla prowadzi do znacznego rozbieżności zachowania w podwyższonych temperaturach, szczególnie w środowiskach gaźnych (gdzie obecne są gazy bogate w węgiel):
NI200: W temperaturach powyżej 315 stopni (600 stopni F) wyższa zawartość węgla w NI200 sprawia, że jest podatna nagrafityzacja- Proces, w którym węgiel wytrąca się jako grafit, powodując kruchość, utratę plastyczności i potencjalne pękanie. Ogranicza to jego stosowanie w środowiskach o wysokiej temperaturze i węgla.
NI201: Niska zawartość węgla w NI201 zapobiega grafityzacji nawet w temperaturach do 650 stopni (1200 stopni F). To sprawia, że jest znacznie bardziej odporny na kruchość w warunkach gaźnych o wysokiej temperaturze, takich jak w piecach przemysłowych, wyposażenie ciepła lub procesy chemiczne obejmujące tlenek węgla (CO) lub metan (CH₄) w podwyższonych temperaturach.
Podczas gdy ich właściwości mechaniczne w temperaturze pokoju są prawie identyczne, w określonych warunkach pojawiają się subtelne różnice:
Temperatura pokojowa: Oba stopy wykazują podobną wytrzymałość na rozciąganie (większa lub równa 310 MPa dla materiału wyżarzonego), wydłużenie (większe lub równe 40%) i twardość (mniejsza lub równa 70 HRB dla warunków wyżarzonych). Są wysoce plastyczne i formalne, odpowiednie do pracy na zimno (np. Zginanie, rysunek).
Wysoka temperatura: NI201 zachowuje lepszą plastyczność i wytrzymałość w temperaturach powyżej 315 stopni ze względu na jego odporność na grafityzację, podczas gdy NI200 może stać się krucha w tych samych warunkach.
Ich różna stabilność w wysokiej temperaturze prowadzi do wyraźnych przypadków użycia:
NI200: Idealny do zastosowań o niskiej i umiarkowanej temperaturze, w których gaźność nie stanowi problemu. Typowe zastosowania obejmują:
Sprzęt do przetwarzania chemicznego (zbiorniki, zawory) z powodu doskonałej odporności na korozję w nieutleniających kwasach (np. Kwas solny) i roztworach alkalicznych.
Komponenty elektryczne (akumulatory, elementy grzewcze, złącza) ze względu na wysoką przewodność elektryczną.
Maszyny przetwarzania spożywczego, w których odporność na czystość i korozję ma kluczowe znaczenie.
NI201: Preferowany do zastosowań w wysokiej temperaturze, zwłaszcza tych obejmujących atmosferę gaźby. Typowe zastosowania obejmują:
Składniki pieca (retorty, elementy grzewcze) wystawione na wysokie temperatury i gazy bogate w węgiel.
Sprzęt kriogeniczny (z powodu zachowanej plastyczności w bardzo niskich temperaturach, podobnych do NI200, ale z dodatkową stabilnością temperaturową).
Spawane struktury w środowiskach o wysokim ogrzewaniu, ponieważ jego niska zawartość węgla zmniejsza ryzyko kruchości spawania.
Krótko mówiąc, NI200 i NI201 mają prawie identyczne właściwości czystości i temperatury pokojowej, ale niższa zawartość węgla NI201 sprawia, że jest lepsza w wysokiej temperaturze, gaźnikach, podczas gdy NI200 jest bardziej opłacalny dla zastosowań o niższej temperaturze, w których zakrycie węglowe nie stanowi ryzyka.
